مدیرکل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری استان کرمانشاه گفت: تاکنون پروژه‌ای به بزرگی «نون خ ۲» در حوزه تبلیغات گردشگری استان نداشته‌ایم.
امید قادری مدیرکل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری استان کرمانشاه با اشاره به آغاز پخش سریال نون خ ۲ از شبکه یک، گفت: این سریال فرصتی است که برای استان فراهم شده تا بتوانیم جاذبه‌های زیبای گردشگری‌مان را به خوبی به مردم ایران معرفی و آن‌ها را از دیدن این زیبایی‌ها شگفت زده کنیم.
او به انعقاد تفاهم نامه استانداری و اداره کل میراث فرهنگی استان با تهیه کننده این سریال پیش از ساخت آن اشاره کرد و گفت: طبق این تفاهم نامه قرار شد تا این سریال بصورت کامل در استان و به صورت هدفمند روی حوزه تبلیغات گردشگری ما ساخته شود.مدیرکل میراث فرهنگی استان ادامه داد: از همان ابتدای ساخت این سریال هم یک تیم مشاوره‌ای را در کنار عوامل ساخت آن قرار دادیم تا در سه حوزه میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری استان به آن‌ها مشاوره بدهند.
او افزود: در این سریال آثار تاریخی برجسته تاق بستان، بیستون، تکایا، تاق گرا و بازار کرمانشاه که نمادهای استان هستند به مخاطبین معرفی خواهد شد. قادری با اشاره به معرفی میراث معنوی استان در این سریال، گفت: برخی از آداب و رسوم، سنن و مراسم آئینی مانند جشن شکرگذاری انار و نیز صنایع دستی مهم استان در این سریال تبلیغ و معرفی می‌شود. او بابیان اینکه بخش‌هایی از فیلمبرداری این سریال در اقامتگاه‌های بوم گردی روستای پریان کندوله و روستاهای پاوه و تعدادی از روستاهای هدف گردشگری استان انجام گرفته، عنوان کرد: این موضوع روی بحث رونق گردشگری اقامتگاه‌های بوم گردی و روستاهای هدف گردشگری استان می‌تواند تأثیر زیادی داشته باشد. مدیرکل میراث فرهنگی استان بااشاره به حجم بالای مخاطبین این سریال، افزود: برآور می‌شود نزدیک به ۵۰ میلیون نفر از مردم کشورمان بیننده این سریال باشند که هیچ بیلبورد، بنر، بروشور و کلیپی نمی‌تواند این تعداد مخاطب را برای دیدن جاذبه‌های گردشگری ما جذب کند.
او با تاکید براینکه سریال نون خ ۲ فرصتی بزرگ برای گردشگری استان است، گفت: معتقدم تاکنون پروژه‌ای به بزرگی نون خ ۲ در حوزه تبلیغات گردشگری استان نداشته‌ایم.
 

کمپانی پارامونت برای ساخت پروژه سینمایی مارتین اسکورسیزی با هزینه بیش از ۲۰۰ میلیون دلار. خواستارمشارکت تهیه‌کنندگان دیگری شد. نمایندگان اسکورسیزی درحال مذاکره با کمپانی‌های نتفلیکس و اپل و همچنین MGM و یونیورسال برای مشارکت در تهیه‌کنندگی و توزیع درام جنایی «قاتلان ماه کامل» هستند.گفته می‌شود بودجه ساخت این فیلم با بازی لئوناردو دی‌کاپریو و رابرت دنیرو بالغ بر ۲۰۰ میلیون دلار برآورد شده و کمپانی پارامونت که تهیه‌کننده اصلی این پروژه سینمایی است با توجه به رکود اقتصادی سینما به سبب شیوع ویروس کرونا به دنبال شراکت در ساخت فیلم است. این دومین‌باری است که فیلم‌های اسکورسیزی به دلیل بودجه بالا از توان کمپانی اصلی خارج می‌شود. داستان فیلم «قاتلان ماه کامل» درباره مجموعه قتل‌هایی است که در دهه ۱۹۲۰ میلادی در اوکلاهاما روی داد؛ زمانی که سرخپوستان منطقه اوسیج در زیرزمین‌های خود نفت کشف کردند و سپس تک به تک کشته شدند. وقتی آمار قتل‌ها زیاد شد، اف‌بی‌آی که تازه تأسیس شده بود، پرونده را در دست گرفت و یکی از هولناک‌ترین جنایت‌های سازمان‌یافته تاریخ آمریکا افشا شد.«اریک راث» نویسنده برنده اسکار فیلم‌های «فارست گامپ» و «مورد عجیب بنجامین باتن»، نگارش فیلمنامه اقتباسی «قاتلان ماه کامل» را بر اساس رمان نوشته «دیوید گرن» بر عهده دارد. «رابرت دنیرو» و «لئوناردو دی کاپریو» دو بازیگری هست که حضورشان در فیلم «قاتلان ماه کامل» قطعی شده است. «دنیرو» پیش‌تر در فیلم‌های «راننده تاکسی»، «رفقای خوب»، «گاو خشمگین» و «مرد ایرلندی» با اسکورسیزی همکاری کرده است. او برای بازی در قسمت دوم فیلم «پدرخوانده» ساخته «فرانسیس فورد کاپولا» برنده اسکار نقش مکمل مرد شد و برای بازی در فیلم «گاو خشمگین» از اسکورسیزی اسکار نقش اصلی را دریافت کرد. «دی‌کاپریو» نیز در ششمین همکاری خود با «اسکورسیزی» پس از فیلم‌های «دار و دسته نیویورکی‌ها»، «هوانورد»، «رفتگان»، «جزیره شاتر» و «گرگ وال‌استریت» قرار است در این فیلم نقش‌آفرینی کند.
 

 کافه سینما: تتلو با فاصله رکورد کریستیانو رونالدو را شکست! لید خبرکمی تعجب برانگیز است، ولی حقیقت دارد بخواهیم یا نخواهیم. تعداد بیننده‌گان لایو اخیر امیر تتلو از مرز ششصد هزار بیننده گذشت.
 این در شرایطی است که در دنیا، بیشترین بیننده یک لایو با کمتر از پانصد هزار بیننده، در اختیار کریستیانو رونالدو بود. این آمار نشان می‌دهد که وسعت فرهنگ زیرزمینی ایران که اغلب افراد شامل این فرهنگ را، نوجوانان و جوانان ایرانی تشکیل می‌دهند چه وسعتی پیدا کرده است. وسعتی رها شده که فرهنگ رسمی، هنوز وجود آن را نادیده می‌گیرد. تتلو دور آمار ششصد و بیست و شش هزار، کادر کشیده و نوشته: «رکورد جهانی»، همراه با یک ایموجی چشمک! آقای عسکری صدا و سیما کرونا آغاز دوران تازه ایی است که ...
 

ایسنا: «دورهمی» بر اساس آنچه در صفحه رسمی این برنامه در اینستاگرام اعلام شد، قرار بود شامگاه چهارشنبه با حضور نیما شعبان‌نژاد به روی آنتن برود اما این برنامه در موعد مقرر پخش نشد و البته در ادامه، این خبر از صفحه رسمی برنامه «دورهمی» در اینستاگرام هم حذف شد. اما عوامل این برنامه پنج‌شنبه با انتشار اطلاعیه‌ای توضیحاتی را مبنی بر این که مشکلات ضبط، پخش «دورهمی» را به تأخیر انداخته است، مطرح کرده‌اند. در این اطلاعیه آمده است: «با توجه به مشکلات ضبط برنامه در این ایام و علی‌رغم تلاش‌های تیم تولید دورهمی، این برنامه به سختی و با تأخیر برای پخش آماده می‌شود. ضمن معذرت از تمامی بینندگان، ادامه مجموعه دورهمی از هفته آینده روی آنتن خواهد رفت.» مهران مدیری تا همین اواخر ضبط این برنامه را با حضور مردم ادامه می‌داد.
 

درد و شکوه نام جدیدترین ساخته پدرو آلمودوار اسپانیایی است. این فیلم که نشانه‌هایی سطحی از ساخته آلکساندر ساکاروف به نام «مادر و پسر» دارد به میزان تأثیر گذاری خاطرات طنین انداز دوران کودکی و شکوفایی یک ذهن بی آلایش اشاره می‌کند. در واقع «درد و شکوه» با توسل به مواد مخدر مانند هروئین سعی در کشف لایه‌های ناخودآگاه شخصیت داستان دارد. فرم نامعلوم فیلم تا حدی ذوق مخاطب جدی سینما را کور می‌کند چرا که فلاش بک‌ها و بازی‌های تو در تو بازیگران نتوانسته جزئی از فیلم شود و همگی به همان پلان آخر فیلم که کارگردان خاطرات خود را هدایت می‌کند می‌چسبند.
 تابلوی بی نقش
نقاشی‌ای که پسر جوان از کودک نشسته بر صندلی آن هم هنگام کار در خانه آنها کشیده نقطه قوت فیلم است اما این نقطه قوت فیلم نمی‌تواند خرده پیرنگ های مطرح شده در داستان را به سرانجام رساند چرا که همچنان در پایان تکلیف دوست بازیافته کارگردان و فیلمنامه ای که روی آن کار می‌کرد روشن نشده. الکساندر ساکاروف در «مادر و پسر» به زیبایی احساسات عمیق ژنتیکی میان مادر و فرزند پسر را ترسیم کرده است او نقاش وار نماها را طراحی کرده و میزان سن را از محدودیت ذهن خود خارج ساخته است اما در «درد و شکوه» که عنصر اصلی فیلم در نهایت می‌تواند چنین اندیشه‌ای را مطرح کند غیر از یک ارتباط ساده مادر و فرزندی مرسوم در میان خانواده‌ها دیده نمی‌شود و دلیل آنکه شخصیت ساخت این برهه از تاریخ زندگی خود را انتخاب کرده محدود به کشف و شهود آن تابلوی نقاشی نیمه کاره بی اسم شده.هنر دریافت مخاطب از زندگی را آسان‌تر می‌کند و اساساً کاربرد هنر از ابتدای پیدایش انسان ابزاری بوده است. این که کارگردانی مانند آلمودوار خاطرات یک هنرمند را که به وسیله درد خود خواسته و یا نارضایتی جسمانی روانی که نشانه‌های آن در بیان امراضی مانند: درد در ستون فقرات، میگرن، ریه، معده و ... تداعی و مرور می‌شوند ابزاری برای بهانه یک روایت قرار دهد کمی غیر منصفانه به نظر می‌رسد. از بازی خوب آنتونیو باندراس نمی‌شود گذشت که شخصیت را به خوبی اجرا می‌کند اما نمی‌توان از سرنوشت نامعلوم چیزهای نیمه کاره گفته شده و یا ناگفته در داستان عبور کرد و ناگهان با این پایان که کارگردان به سلامت از اتاق عمل بیرون آمدند بیننده را گول زد.
 

ادامه از صفحه یک
رنج‌آورِ از ایده تا اجرا، نصیب هنرمندان تئاتر، مخصوصاً مولفان و کارگردانان می‌شود، هیچ کم از آسیب‌های جسمی و جانی کارگران فصلی که بی هیچ امکانات ایمنی بر بلندای داربست‌های آسمان خراش‌ها و برج‌های رانت خوران، میان زمین و آسمان به دنبال لقمه‌ای نان حلال معلق هستند، نیست. این کارگران دوست‌داشتنی و گمنام که در انبوه مخاطرات، می‌سازند تا کیسه صاحبان رانت پر شود و هنرمندان تئاتری که در انبوه مشکلات می‌سازند تا چیزی بر اندوخته فرهنگ بیفزایند و هر دو بی نصیب از مُزد واقعی و برابرِ اجرِ زحمت‌شان. این مسئله آن‌قدر به انواع و اشکال گوناگون و متنوع گفته شده که حتی دیگر کلمات هم از دست ما خسته شده‌اند. آیا قرار است وضعیت حرفه‌ای و شغلی صاحبان حرفه‌های هنری از جمله هنرمندان تئاتر، ساماندهی، قانون‌مند و تحت تعاریف مدنی و حقوق شهروندی قرار گیرد یا قرار است این مدارِ نااکارامد و اشتباه همچنان مسیرِ صفر درجه را بپیماید و ما صاحبان حِرَف و مشاغل تئاتری و هنری به عنوان نمونه آسیب‌پذیری فزاینده برای آیندگان همچنان در این وضعیت ناخوشایند نگه داشته شویم؟ اگر چنین است که ظاهراً هست ذکر یک هشدارِ تاریخی به این تصمیم‌سازان فرهنگی ضروری می‌نماید؛ حتی اگر بخواهید فرهنگ‌سازان این دوران را به عنوان نمونه دشوارزیستی و رنجِ برای زنده‌مانی، برای آیندگان، به‌صورت موزه‌ای حفظ کنید، آیندگان نیز شما را به عنوان نمونه بی‌توجهی و بی‌تدبیری و فرهنگ‌زدایی، نسبت به فرهنگ‌مدارانِ دوران گذشته خواهند شناخت. حال، این تصمیمِ تاریخی باشماست.
ایسنا